martes, 28 de noviembre de 2006

Mi amigo Gürsel Bulut por Pablo Martín Asuero




Conocí a Gursel hace ahora más de quince años cuando vine a Estambul a estudiar turco con una beca que me concedió el Ministerio de Asuntos Exteriores. Para sacar algo más de dinero daba clase de español en la Universidad Técnica de Estambul. Gursel era uno de mis alumnos. Más tarde fue a visitarle a su tienda del Gran Bazar y nos hicimos amigos. Ahora cada vez que voy al Gran Bazar me paso por su tienda y de allí nos vamos al antiguo tekke de Çorulu Ali Pasa en Çamberlitas a fumar el Narguile ya que los dos compartimos esta afición. Durante todos estos años Gursel ha sido siempre una referencia para mí en el conocimiento de esta cultura, una persona con la que compartir todas aquellas cosas que iba aprendiendo de Turquía y sus gentes.
Gursel me ha prometido que en este bloj va a hacer lo mismo con todos los hispanoamericanos de Turquía, tanto los que entren en su bloj como los que viven aquí, desde las pioneras del grupo Chicas, hasta los recién llegados pasando por personas tan queridas como Sor María, qué sería de nosotros sin está monja tan especial, o Jak Hayim, el querido Consul Honorario de Perú en Estambul que tanto hace por todos nosotros.

Pablo Martín Asuero

5 comentarios:

Anónimo dijo...

Me he alegrado mucho de verte en tu bloj, muchas gracias por la hospitalidad con que nos trataste.
Cristina

Anónimo dijo...

Me he alegrado mucho de verte en tu bloj, muchas gracias por la hospitalidad con que nos trataste.
Cristina

Anónimo dijo...

Luz Angela Monroy te ha enviado un vínculo a un blog:

Yo también conocí a Gursel Bulut,sucedió en el invierno del año 2003.Soy Colombiana y actriz de teatro y los mejores recuerdos que guardo en mi corazón son los de Estambul. Gracias, siempre muchas gracias a Gursell y a todas las personas que conocí en este tiempo.

Anónimo dijo...

bueno hermano, no se vale!
en esa foto tendriamos que salir los dos. me alegro mucho de verte y te espero pronto

Anónimo dijo...

Merhaaaabalar,
ben Pablo'nun ablası Neslihan. Sultanahmet'de bir ikütüphanede çalışıyorum ve akşamları iş çıkışı senin dükkanının önünden geçmekteyim. Pablo avize almak istersem ismini vermemi söyledi ki daha fazla kazıklanmayayım diye. Selamlarrrrrrrrrrrrr.